Czy można stworzyć w domu kryształ uwodnionego siarczanu miedzi?
Dziś przedstawimy eksperyment, który można wykonać samemu w domu. Bohaterem dzisiejszego artykułu będzie kryształ uwodnionego siarczanu(VI) miedzi(II).
Na początku wytłumaczymy w jaki sposób tworzą się kryształy.
Chemicznie, proces tworzenia kryształów to krystalizacja, czyli tworzenie się uporządkowanej struktury (kryształu) z cieczy lub ciała stałego o nieuporządkowanej strukturze. Najczęściej spotykanym typem krystalizacji jest krystalizacja z fazy ciekłej.
Najogólniej proces ten możemy podzielić na dwa etapy: tworzenie się zarodków oraz wzrost kryształu.
Jak to jest zrobione?
My do zrobienia kryształu użyjemy uwodnionej soli siarczanu(VI) miedzi(II). Jest to sól o pięknym intensywnym niebieskim zabarwieniu, z której powstają przepiękne kryształy.
Do naszego eksperymentu potrzebujemy:
Proces tworzenia kryształu:
- miedzi(II) siarczan(VI) 5hydrat (dostępny w naszej ofercie)
- gorąca woda
- naczynie (na ok. 200 ml)
- miarka do wody
- nitka
- klej (np. kropelka lub klej na gorąco)
- ołówek
- łyżeczka
Nasz proces krystalizacji musimy rozpocząć od wytworzenia zarodka krystalizacji. W pierwszym etapie musimy uzyskać nasycony roztwór soli. Rozpuszczalność naszej soli w 20°C wynosi 317g/l.
- Wlewamy do naczynia ok. 100 ml gorącej wody i dodajemy ok. 35g (ok. 4 łyżki stołowe) soli i mieszamy do rozpuszczenia.
- Tak przygotowany roztwór pozostawiamy na kilka dni, aż do wytrącenia pierwszych kryształków. Naczynie najlepiej przykryć np. kartką czy bibułą, by uniknąć zanieczyszczenia roztworu.
- Gdy w naszym roztworze zauważymy kryształek, który jest na tyle duży, byśmy mogli przykleić do niego nitkę – wyciągamy go z roztworu.
Przechodzimy teraz do kolejnego etapu krystalizacji, czyli wzrostu kryształu.
- W tym celu musimy ponownie przygotować nasycony roztwór (jak wyżej). Ważne. by naczynie dokładnie wymyć i rozpuścić kryształy, które się na nim osadziły.
- Do naszego zarodka kryształka przyklejamy nitkę za pomocą kleju. Długość nitki musi być taka, by po położeniu ołówka na szklance kryształek znajdował się w połowie wysokości roztworu (kryształek musi być zanurzony całkowicie w roztworze).
- Kładziemy ołówek z naszym kryształkiem na szklance i przykrywamy bibułą lub kartką.
- Tak przygotowany roztwór ponownie odstawiamy na kilka dni.
- W trakcie narastania kryształka powinniśmy utrzymywać czystość naczynia w którym się znajduję przez usuwanie kryształków, które wytworzyły się na powierzchni naczynia.
- Gdy nasz kryształ osiągnie pożądaną przez nas wielkość należy go osuszyć na ręczniku papierowym i można podziwiać!
Chętnie obejrzymy jakie Państwo otrzymali kryształy.
Zachęcamy do wysyłania ich na nasz adres mailowy eksperymenty@chmes.pl.
Czekamy na zdjęcia.
Czy taki kryształ może leżeć na powietrzu?
Chciałabym po wyhodowaniu przykręcić je klejem na gorąco i zrobić swego rodzaju gablotkę ze szkła. Zastanawiam się ile czasu przetrwa taki kryształ zabezpieczony tylko lakierem do paznokci? I czy jest możliwe połączyć go Np z siarczanem ołowiu za jednym szkłem?
Pozdrawiam
Jest to możliwe (tzn. przechowywanie tego kryształu na powietrzu). Chociaż jest niebezpieczeństwo, że jak będzie b. sucho, to kryształ zacznie wietrzeć na powierzchni i powstaną białawe plamy.
Jeśli jednak zostanie zabezpieczony jakimś lakierem, to to się nie stanie i tablica będzie przez dłuższy czas dobre wyglądała. Można też razem trzymać kryształ siarczanu miedzi i siarczanu ołowiu – najlepiej żeby się nie dotykały te kryształy i były polakierowane.
Jeśli ma Pani jeszcze jakieś pytania zapraszamy do kontaktu telefonicznego.
chciałam użyć wody demineralizowanej, czy w warunkach domowych mogę ją jakoś podgrzać, np. normalnie w garnku?
Dzień dobry,
można wodę demineralizowaną podgrzać w każdym dostępnym naczyniu do wymaganej temperatury.